Święta, urodziny czy po prostu pierwsza wizyta po pojawieniu się na świecie dziecka, to czas prezentów. I tu pojawia...
- W koszyku nie ma jeszcze produktów
- Wysyłka
- Razem 0,00 zł
- Dla mamy
- Dla niemowląt
- Podróż
- Pokój dziecka
- Pielęgnacja i higiena
- Karmienie
- Pojazdy dla dzieci
- Zabawki
- Książeczki
- Obuwie
- Blog
- Producenci
Kategorie blogów
Nie chcę tego dziecka
Decyzja podjęta przed porodem
Decyzję o oddaniu dziecka do adopcji kobieta może podjąć jeszcze będąc w ciąży. Może zgłosić się wtedy do Ośrodka Adopcyjnego, gdzie wypełnia wstępną deklarację woli o oddaniu dziecka do ośrodka pre-adopcyjnego i wdrożenia procedury adopcji. Osoby pracujące w Ośrodku Adopcyjnym przeprowadzają jeszcze rozmowę z mamą, aby upewnić się, że jej decyzja jest w pełni świadoma i dobrowolna. Zdarza się bowiem, że osoba z zewnątrz, mając większy dystans do sprawy i znając różne formy wsparcia tak potrafi nakreślić sytuację, że kobieta zdecyduje się jednak zatrzymać dziecko. Zależnie od potrzeb i sytuacji życiowej może np. odbyć potrzebną terapię, złożyć wnioski o świadczenia wspierające materialnie ją i dziecko lub znaleźć Dom Samotnej Matki.
Zgoda w szpitalu
Pisemną zgodę na pozostawienie dziecka na oddziale szpitalnym można złożyć w szpitalu, już po porodzie. Tu także można wcześniej poprosić o rozmowę z pracownikiem socjalnym, który naświetli możliwości wsparcia i uzyskania pomocy. Jeśli jednak, mimo rozmowy, kobieta wciąż zdecydowana będzie na oddanie dziecka, po otrzymaniu wypisu ze szpitala powinna udać się do najbliższego Urzędu Stanu Cywilnego, ponieważ dziecko musi mieć wyrobiony akt urodzenia. Do tego potrzebny będzie dowód osobisty i akt małżeństwa, (jeśli mama jest mężatką) lub akt urodzenia, (jeśli jest panną). Gdy kobieta zdecydowana jest na oddanie dziecka, może poprosić w USC o nie meldowanie dziecka pod swoim adresem. Jeżeli rodzic nie pójdzie do USC, akt zostanie sporządzony z urzędu. Wówczas imię dla dziecka wybierze urzędnik stanu cywilnego.
Adopcja blankietowa
W sytuacji kiedy kobieta decyduje się na oddanie dziecka do adopcji tuż po urodzeniu, mamy do czynienia z adopcją anonimową, tzw. blankietową. Oznacza to, że mama biologiczna, oddający dziecko do adopcji nie zna i w przyszłości nie będzie znała danych osób adoptujących jej biologiczne dziecko. Ostateczna zgoda mamy biologicznej na oddanie dziecka do adopcji nie może zapaść wcześniej, niż po upływie 43 dni od urodzenia dziecka. Przed tym terminem, bez żadnych
konsekwencji może ona w każdej chwili zrezygnować z oddania dziecka do adopcji.
Kluczowe 43 dni
Jeżeli w ciągu 43 dni kobieta nie zmieni zdania co do adpopcji dziecka, dokonuje się zrzeczenia praw rodzicielskich przed Sądem Rodzinnym. W przypadku, gdy dziecko pochodzi z małżeństwa lub zostało uznane przez ojca, na oddanie dziecka do adopcji zgodę muszą wyrazić oboje rodzice. Gdy kobieta nie pozostaje w związku małżeńskim i żaden mężczyzna nie uznał dziecka, zgodę wyraża tylko ona. Rodzice powinni udać się do sądu i wyrazić zgodę na przysposobienie. Można umówić się osobiście z jakimkolwiek sędzią lub poprosić o to pracowników Ośrodka Adopcyjnego. W sądzie należy mieć ze sobą dowód osobisty oraz akt urodzenia dziecka. Wyrażenie zgody na adopcję dziecka nie może odbywać się pod przymusem. Kobieta musi być w pełni świadoma, co to oznacza dla niej i dla dziecka.
Bez decyzji o adopcji
Jeśli po upływie 43 dni kobieta z jakiegoś powodu nie podejmie decyzji o adopcji, a mimo to całkowicie zerwie kontakt z dzieckiem, wówczas sąd odbierze jej prawa rodzicielskie, a dziecko trafi do adopcji. Jeśli natomiast mama osobiście nie może sprawować opieki nad dzieckiem, ale świadomie nie chce oddać go do adopcji (w tej sytuacji ma ograniczone prawa rodzicielskie), wówczas powinna mieć stały kontakt z dzieckiem, które w takiej sytuacji trafi do rodziny zastępczej lub ośrodka pre-adopcyjnego (do 12 miesiąca życia dziecka), a później do innego ośrodka opiekuńczo – wychowawczego.
Okno Życia
Pozostawienie dziecka w tzw. Oknie Życia to decyzja często desperacka, impulsywna i nie do końca przemyślana. Kobiety decydują się na taki krok prawdopodobnie dlatego, że same potrzebują wsparcia. Dzieci adoptowane w normalnej procedurze, po osiągnięciu pełnoletności mają możliwość wglądu do aktu urodzenia i sprawdzenia danych rodziców biologicznych. Mogą zdecydować o tym, czy chcą się z nimi spotkać czy nie. Dzieci pozostawione w Oknie Życia nie mają takiej możliwości. Sąd nadaje dziecku nową tożsamość, następnie trafia ono do adopcji, przez całe życie nie wiedząc kim jest. Sytuacja prawna kobiet pozostawiających dziecko w Oknie Życia jest o wiele bardziej skomplikowana niż tych kobiet, które przekazały dziecko do adopcji zaraz po porodzie, w szpitalu lub Ośrodku Adopcyjnym. Kobieta ma wtedy sześć tygodni na zmianę decyzji. W przypadku mamy, która postanowi odzyskać dziecko oddane wcześniej do Okna Życia, sytuacja nie jest co prawda nieodwracalna, ale w praktyce jest bardzo trudna. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie badań genetycznych, a następnie to sąd decyduje, co dalej będzie działo się z dzieckiem.
Konieczne oświadczenie
Niezwykle ważne jest złożenie przez kobietę lub oboje rodziców oświadczenia o chęci oddania dziecka do adopcji. Pozostawienie go w szpitalu lub w Oknie Życia bez ważnego oświadczenia bardzo utrudni jego sytuację prawną. Dziecko zamiast szybko trafić do nowej rodziny, będzie musiało czasami bardzo długo czekać na zakończenie procedur urzędowych.
Święta, urodziny czy po prostu pierwsza wizyta po pojawieniu się na świecie dziecka, to czas prezentów. I tu pojawia...
Zdarza się, że mama lub oboje rodzice, nie mogą lub nie chcą opiekować się narodzonym dzieckiem. Ciąża nie zawsze...
Pierwsze dni dziecka to czas niespokojny zarówno dla maluszka jak i dla zmęczonej porodem mamy. Dla wyeliminowania...
zostaw komentarz